Bochtentraining Motormeiden: de bijzondere verhalen tijdens de vakantie
Tijdens de bochtentrainingen en vakanties van Motormeiden krijgen we vaak bijzondere en mooie verhalen van jullie te horen. Zo ook het verhaal van postbode Angela (41). Ze gaat al 2 jaar mee met de Tour DELUXE’mburg. In een openhartig verhaal vertelt ze dat dit jaar voor haar bijna niet door ging.
Redactie: Tessa Deurloo
Foto’s: Bikes By Jane / Motor.Anne
Bochtentraining: verzorgd  door Motomaestro
Ik zal mij eerst even voorstellen:
Ik ben Angela van Naarden (41), getrouwd en ik heb twee kinderen. Met een elektrische scooter breng ik de post bij bedrijven. Zes jaar geleden ben ik begonnen met motorrijden. Een droom die eindelijk uitkwam.
In 2021 ben ik met de eerste editie van de Motormeiden Tour DELUXE’mburg mee geweest. Ik wil jullie graag een inkijkje geven in wat ik heb geleerd en dat het feest dit jaar bijna niet door kon gaan.
Wat heb ik geleerd met deze bochtentraining?
In juni 2021 ging ik voor het eerst zonder gezin, een paar dagen met de motor weg. Een bochtentraining van Motormeiden in het mooie Luxemburg met ruim 40, toen nog, onbekende vrouwen. Het was zo spannend en ik was superzenuwachtig, maar alles viel mee. Ik heb een geweldige ervaring gehad.
Mijn doel was toen om goed te leren rijden in de bergen en beter een bocht te pakken. Dankzij de super fijne instructeurs van Moto-maestro was ik zo trots op mezelf dat dit gelukt was.
In 2022 next level
Dit jaar was er geen twijfel over mogelijk, ik ga weer mee met de Motormeiden naar Luxemburg. Maar wat wilde ik nog meer leren? Mijn doel: met goede snelheid de bochten scherper nemen.
Kritiek ziek en zelf ook een ongeluk
In aanloop naar deze tweede motorvakantie raakte ik verzeild in een enorme rollercoaster. In ‘t voorjaar van 2022 werd mijn jongste zoon van 18 jaar getroffen door een pneumococcen pneumonie bacteriën en werd kritiek ziek. Zijn leven hing aan een zijden draadje. Het waren 3 lange weken in onzekerheid, ziekenhuis in en uit en hij werd met medicatie in ‘rust’ gehouden.
Zelfs de doctoren waren voorzichtig met hoop geven, want ook zij dachten dat hij dit niet zou overleven. “Ons leven stond stil”. Onze zoon is een vechter en wonder boven wonder hebben we hem na weken in onzekerheid te hebben geleefd, naar huis kunnen meenemen. We konden hem eindelijk weer in de armen sluiten maar moest thuis revalideren en verzorgd worden.
Te water geraakt
Mijn zoon was thuis, maar toen kwam het volgde drama, dat ik er echt niet bij kon hebben. Tijdens de postbezorging kreeg ik met mijn elektrische scooter een ongeluk en ben toen te water geraakt “door elektrische storing”. Met lichte lichamelijke verwondingen ben ik er vanaf gekomen. Na dit ongeluk zat er helemaal doorheen.
Mijn haar begon enorm uit te vallen, dat kan een reactie zijn van je lichaam na een traumatische gebeurtennis, en moest helemaal kortgeknipt worden. Ik stond zelf in de overlevingsstand. Opgeven voor mijn zoon kon ik niet, ik moest door blijven vechten en ook de zorg kunnen bieden! Dat heb ik gelukkig allemaal kunnen geven.
Twijfels om mee te gaan met deze editie
Ik had alle twijfels om niet mee te gaan met de Tour Deluxemburg. Ik durfde niet vooruit te kijken, ga ik nog mee? Kan ik mijn zoon achter laten bij mij man? Mijn moedergevoelens waren intens!
Na de vele gesprekken met mij man en goede ziekenhuis uitslagen, heb ik uiteindelijk besloten om toch te gaan. Maar ik miste het gevoel dat ik de vorige keer had. De goede spanningen, kriebels in de buik! Een paar weken voordien kwamen die gelukkig wel!
De meiden en vriendschappen die ik vorig jaar aan deze vakantie heb overgehouden die waren er ook en toen kwam het gevoel ook weer. In de whatsappgroep werd weer enthousiast gekletst en ik ging m’n koffers weer van boven halen.
Met moment suprême
Ik kreeg weer zin, want ik verwacht gewoon weer dat het superleuk wordt, dat ik mijn manier van rijden weer op kan pakken en nog beter met de motor leer rijden.
Wat ik nu geleerd heb tijdens deze motormeiden vakantie:
Ik heb door mijn ongeluk toch wel angst opgebouwd. En dat ik onzeker op de motor zat tijdens het rijden, dat werd natuurlijk door rij-instructeur “Detlef” ook opgemerkt.  Tijdens de stop om even bij te komen en wat te kunnen drinken, kwamen Detlef’s bekende uitdrukking aan bod van de KKKK (Kijken, Klaar zijn, Kantelen, Kracht opbouwen).
Dankzij zijn fijne duidelijke uitleg en tips ben ik met deze 4-daagse bochtentraining weer enorm gegroeid! Mijn hoofd zat weer even bij het motorrijden en niet de nare tijd die ik heb gehad.
Wat ik het leukste vond van deze vakantie:
Dat wij weer allemaal samen waren, dat het weer heel gezellig was! Het mooiste van zoveel vrouwen samen, is dat we allemaal een zijn. We gaan voor hetzelfde doel: lekker motorrijden, nieuwe dingen leren, samen werken met jou eigen motor. Het motto van deze vakantie en training is en alles is mogelijk en niets moet!
Het programma van de motormeiden:
Dat was weer een complete verassing en anders dan vorig jaar! Er was aan alles gedacht er was vrije tijd om na te genieten met elkaar of als je zelf even terug wilde trekken. We hebben door Vianden kunnen wandelen, het prachtige kasteel kunnen zien en er was zelfs een leuke poolparty!
Gewoon in het kort: Ik heb honderd procent genoten en waar ik voor wilde gaan is mij gelukt. Motormeiden en Moto Maestro Motortrainingen jullie zijn een geweldig team wat veel werk verricht om zo veel Motormeiden het naar hun zin te maken met veiligheid en plezier.
Heel erg bedankt en tot volgend jaar!
