Motormeiden Glamping vakantie: ‘Ik weet het zeker, ik twijfel niet meer’

Op motorvakantie met 50 onbekende Motormeiden? Dat klinkt best spannend, maar bij twijfel gewoon doen! In juli organiseerde we de eerste Motormeiden Glamping vakantie. Een (zorgeloze) mini-vakantie in Heerlen met fijne motorroutes en een all-inclusive formule op de camping. Wil je volgend jaar ook mee? Hou dan onze socials goed in de gaten, deze editie was al binnen 24-uur uitverkocht. Dus niet te lang twijfelen…

Redactie: Anne Houtepen-Slabbers & Tessa Deurloo
Foto’s: Anja.moto en eigen foto’s
Motorcamping: In den Hof (Heerlen)

Voorbereiding Glamping weekend

Sinds ik mijn man ken, ben ik nog nooit een weekend alleen weggeweest, laat staan met de motor. Eind januari kreeg ik covid en ook nog eens de stempel post covid. Hoe dan, hoe kan ik nu een heel weekend weg en nog motorrijden ook? Bij twijfel doen?! Ik had geboekt en we zien wel als het zo ver is.

Als test de Motormeiden koninginnenrit gereden in april van dit  jaar. Hier de nodige vrouwen aangesproken: ‘gaan jullie mee op Glampingvakantie?’ Helaas toen niemand kunnen ontmoeten, maar deze dag ging gelukkig goed, waardoor ik er iets meer vertrouwen in kreeg. Naarmate de maanden verstrekken en de appjes in de Glamping-app toenamen. Begon het steeds meer te kriebelen. Iedereen had er zin in en de meeste kwamen alleen.

Ik ga op reis en neem mee?

Begin juli had ik nog geen tas, slaapzak of een navigatie. De zoektocht begon. Op zoek naar een slaapzak, want ik ga het echt niet koud hebben (toch?), een opblaasbaar kussen, een tas waar ik alles in kan doen en een navigatie. Op naar Heerlen. Onderweg pikte ik Bianca op en samen reden we naar onze eerste tussenstop: Motoport in Echt. Een super duo werd geboren.

Fantastic four

In Echt aangekomen was het tijd voor een heerlijke Limburgse Vlaai en een lekker kopje koffie. Meer brandstof had ik niet nodig. Vanuit Echt reden we in kleinere groepjes naar Heerlen. Voor Bianca en ik het goed en wel doorhadden, hadden Maaike en Ilonka ons al aan dit overweldigende duo toegevoegd. Groep 1 vertrok niet als eerste, waardoor ik bij het verkeerde groepje aanhaakte, dat op een kort stukje regelmatig verkeerd reed. Maar gelukkig werden we opgespeurd en kon de fantastic four op pad.

Aanrijroute

De eerste rit vanuit Echt was een mooie route langs het meest westelijke puntje van Duitsland. Met de nadruk op ‘langs’. Want de voorrijdster, nee ik noem geen namen Maaike, reed er als een speer voorbij. Dus ja, wat doe je dan? Omkeren en terug. Het was een punt om nooit meer te vergeten, de lach spieren werden al goed aan het werk gezet.

De rest van de rit, zonder al te veel keerpunten verder gereden tot aan de camping In Den Hof. Hier werden we goed ontvangen en ontmoette ik al snel mijn mede tentgenoten, waaronder Domenique. Bij aankomst op de camping kon ik meteen geen kant meer op, aangezien ze haar motor achter die van mij parkeerde. Ze achtervolgde me tot aan de tent, want ze sliep ook nog bij mij in de tent. Dat voelde meteen goed. Gek hoe je meteen een klik met iemand kan hebben. Dus snel de tent in orde maken en hop samen het terras op.

Naughty nine

Na de gezamenlijke opening met roze bubbels, gingen we in één rechte lijn naar het buffet. Onder het genot van een hapje en een drankje leerde ik al snel anderen meiden kennen. Met onze buiken rond, was het tijd voor de kennismakingsspelletjes. De grenzen van de spelregels werden door ons groepje opgezocht. Want nergens stond dat je elkaar bij de onderbroekenlol-race niet mocht tillen.

Kennismakingsspellen

Ook de meegenomen snijplanken werden gepimpt. Voor degene die dacht dat een snijplank is om op de snijden: helaas. Deze is uitermate handig voor onder je standaard als de motor op een zachte ondergrond staat. Er was een navigatiecorner. Erg handig als je pas net je navigatie hebt. Maar zoals het onder motorrijders gaat: iedereen helpt elkaar, waardoor het mij ook lukte de routes op de navi te zetten. Na de laatste sirene konden we weer naar het vertrouwde terras en ‘onze’ stamtafel. Zonder dat ik er erg in had, was de groep voor morgen al gemaakt. Negen namen op een lijst, werd omgedoopt tot naughty nine. Na een avondje lachen, kletsen, dansen, konden we heerlijk gaan slapen… toch?

Sweet dreams en vroege vogel rit

De volgende dag had Tessa al snel de vraag: ‘hoe heb je geslapen?’ veranderd naar: ‘heb je zin in vandaag?’ De reden was dat het erg koud was die nacht. Zelfs in mijn nieuwe slaapzak, had ik geen oog dicht gedaan. Glamping werd kramping. Elk nadeel heeft zijn voordeel en het was gezellig druk bij het ontbijt. Van de naughty nine zou niet iedereen meerijden. Maar tot onze grote verbazing had Maaike goed geslapen en was onze groep compleet. Dus hop wat brandstof naar binnen, motorpak aan en klaar voor een vroege rit door het mistige landschap. Heel mooi om zo vroeg al op pad te gaan en te genieten van de rust en de mooie natuur. Een uur lang genieten. De nacht was dan ook snel vergeten.

Naughty nine, route en meer

Na de Vroege Vogel rit ben ik nog even gaan liggen. Toch nog wat extra rust kunnen nemen. Voor ik er erg in had, was het alweer tijd voor vertrek. Daar gingen we weer. De route was opgedeeld in drieën met verschillende stops. Op weg naar Hoeve de Eik, zagen we in een bocht een mooi uitkijk punt. DE plek om de naughty nine te vereeuwigen.

Met het zweet op onze ruggen, want stoppen wil ook zeggen: zweten, gingen we verder. Na nog een kort stukje glooiing over de heuvels, kwamen we aan bij de eerste stop. Genietend van een verbluffend uitzicht was het weer tijd om een natje en uiteraard een: Limburgse Vlaai, tot ons te nemen. Nadat de eerste groepen weer vertrokken, werd het voor ons ook tijd om te gaan.

Op naar de Abdij Val-Dieu en de lunch. Maar je kan niet door zuid Limburg rijden en dan niet langs het drielandenpunt. De stop duurde hier iets langer door een motor die zijn koelvloeistof niet lekker meer vond. Dus onder dwang haar afgekoeld. Nog snel een foto op de motor bij het drielanden punt en rustig weer door.

Op naar de laatste stop: de camping. Met als verrassing: matjes voor op de veldbedjes! Hoe geweldig is dat, een campingeigenaar die matjes voor op de veldbedjes voor je haalt. Zijn zoon die de motor met koelvloeistof problemen nog even na kijkt en meteen maar even wast. Naast deze verborgen talenten, werden ook nog andere talenten geshowd: van synchroon zwemmen in het kleine zwembad tot luidkeels zingen en van wijn atten tot gabberen. 

Special Sunday- De laatste dag

Wat had ik zaterdag avond een goeie tip gekregen: meer drinken, meer dansen en dan slaap je super goed! Dat en de matjes, zorgde voor het ontwaken op deze speciale zondag. De zondag waarop onze wegen weer zouden scheiden. Extra genieten dus van ons laatste ontbijt en daarna je tas weer proberen in te pakken en op de motor zien te krijgen. Met zijn allen hebben we dit fantastische weekend afgesloten.

Daarna gingen een aantal rechtstreeks naar huis en voor degene die wilden was er nog een route naar een leuke lunch locatie, waarna het weekend echt ten einde zou komen. Helaas eindigde ons naughty weekend anders dan we wilden, omdat de motor van een van ons uit gleed en niet meer aan de praat ging.

Maar hoe mooi als je dan toch als groep bij elkaar blijft en er voor elkaar bent. En nog mooier: als de camping eigenaar Maurice je komt halen. Hulde voor deze ongelofelijke service! Daarna was het toch echt tijd om langzaam afscheid te nemen van iedereen en weer terug te rijden naar huis en naar mijn man.

Speciale plekjes

Naast de mooie en speciale plekjes die we tijdens de routes hebben mogen ontdekken in ons land, een stukje Duitsland en in België. Heb ik ook mooie mensen in een speciaal plekje in mijn hart kunnen sluiten. Soms door een kort diepgaand gesprek in de nacht, door te lachen, te dansen, door bij elkaar te zijn en er voor elkaar te zijn. Super bedankt dat ik jullie heb mogen leren kennen. Ik weet het zeker: ik twijfel niet meer!